Lumaktaw sa pangunahing content

Mga Post

Ang Pilipinas Sa Takda ng Panahon

Nagsimula ang makabagong kasaysayan ng Pilipinas noong ika-4 ng Hulyo, 1946 kung saan ang mga kinatawan ng Estados Unidos at ng Pilipinas ay lumagda sa Kasunduan ng Pangkalahatang Ugnayan ng dalawang gubyerno. Sa kasunduang ito, kinilala ng Estados Unidos ang kasarinlan ng Pilipinas. Si Manuel Roxas ang unang pangulo ng Ikatlong Republika ng Pilipinas. Sa takda ng panahon, ang pagkakabuo ng makabagong kasaysayan ng Pilipinas ay nasa Panahon ni Bathala. Bathala    (16) : 1946 - 1962 Kan-laon (19) : 1962 - 1981 Manaul    (17) : 1981 - 1998 Minokawa (7) : 1998 - 2005 Dian        (20) : 2005 - 2025 Liadlaw     (6) : 2025 - 2031 Mayari     (10) : 2031 - 2041 Apolaki      (7) : 2041 - 2048 Bakunawa (18): 2048 - 2066 Sa mga may Takda ni Bathala, masagana ang simula sa kanyang panahon (Bathala), ika-apat mula sa kanya (Minokawa), ang ikapito (Mayari) at ang ika-walo (Apolaki). Ang mga masalimot, magulo, mahirap naman na mga panahon sa Takda ni Bathala ay ang ikatlo (Manaul) a
Mga kamakailang post

Ang Siyam Na Panginoon Ng Mga Panahon Na Nagtatala Sa Buhay Ng Tao

Ang konseptong ito ay halaw sa mga taga-India, taga-Sumer, taga-Ehipto at iba pang mga lumang kabihasnan.  Ayokong gamitin ang kanilang mga termino dahil ito ay dayuhan, malayo at sumasalamin sa kanilang mga gawi at pananampalataya. Noong unang pinag-aaralan ko ang mga kaisipang ito, napansin kong nakatali sa likas na salita ng lugar ang kultura ng tao. Bagaman, ang mga kaisipan, pagkaunawa, at hangarin ay sumasalamin sa lahat ng pangkat o lahi ng tao, binabakuran at nililimitahan ng mga katutubong kataga ang paggamit ng mga kaisipang ito para sa naturang pangkat ng lahi na nagsasalita nito. Hindi ito masama. Isa itong paraan para maintindihan ng nakakarami at maisapuso ang mga kaisipang ito. Isa din itong paraan ng pag-aangkin ayon sa kultura ng lugar.  At kapag tayo ay isang bagong salta, o dayo, sa lugar na iyon, kahit anong ikot ang gawin natin, mananatili tayong isang dayuhan sa pook na 'yon kahit gaano tayo katatas o kagaling magsalita ng kanilang mga wika. Yan ang naramd

Tungo sa isang Pilipinong Pagtatala at Pagbasa ng Panahon

Maligayang pagdating sa Tala ng Panahon! Ako nga pala si Manong Marse, isang mag-aaral at mananaliksik ng mga kaalamang sinauna at masasabi na ring lihim dahil hindi siya kinikilala ng makabagong siyensya na isang agham. Malaagham kung ituring. Kwentong bayan. Mga Pamahiin. Sa loob ng labintatlong taon ng pananaliksik na ito, napansin kong may pagkakapare-parehas ang mga kwentong bayan ayon sa kosmolohiya ng iba't ibang lahi at kultura. May mga diyos at mga diyosang bumuo ng mundo at magmula sa mga diyoses na ito, binigyan nila ng kaalaman ang mga tao, gaya ng pagsasaka, panggagamot, paglalayag, pagtatayo ng mga gusali, metalurhiya at iba pa. Dito sa sinaunang Pilipinas, ganito ang ginawa din ng mga diyos at mga diyosang ito ayon sa paniniwala ng mga iba't ibang katutubo natin. Ang napansin kong pinagkaiba nila sa mga kanluraning diyoses, hindi sila imortal, namamatay sila. Pero sa kanilang kamatayan, nabubuhay ang mga bundok, pananim, mga hayop pati na ang sansinukob.